كليدواژه :
زلزله , روانگرايي , سازه هاي دريايي , خسارت , اقدامات اصلاحي
چكيده فارسي :
سازه هاي دريايي و ساحلي همچون سازه هاي خشكي در اثر بارهاي ناشي از زلزله بطور مستقيم يا غير مستقيم تحت تأثير قرار گرفته بطوريكه در اثر لرزش يا لغزش زمين پايداري خود را از دست داده و دچار خسارت مي گردند. چنانچه سازه ها در محل و يا نزديكي مركز سطحي زلزله واقع شده باشند ، در اين صورت تكان هاي شديدي را متحمل شده بطوريكه در صورت عدم مقاومت كافي نتيجتا” فجايع مصيبت باري به بار خواهد آمد. زلزله ها مي توانند بصورت غير مستقيم نيز از طريق لرزش خاك محل استقرار سازه براي سازه هاي دريايي خطر آفرين باشند. چنانچه در نتيجه روانگرايي ناشي از لرزش خاك، مقاومت خاك ازبين رفته يا كاهش يابد در اين صورت پايداري و يكپارچگي سازه ها در معرض خطرات جدي قرار مي گيرند. خرابي هاي از اين دست نيز مي تواند مصيبت بار باشد همچنانيكه در زلزله هاي سال هاي اخير ژاپن و تركيه تجربه گرديد. به منظور جلوگيري از وارد شدن خسارات ناشي از روانگرايي به سازه هاي دريايي مي بايست قبل از هر گونه اقدام اجرايي ابتدا قابليت روانگرايي خاك با روش هاي علمي سنجيده و درجه بندي گردد. سپس پتانسيل تخريب متناسب با درجات روانگرايي معين گرديده و خسارات متناسب نيز مشخص شوند. سپس با توجه به جزئيات فني پروژه و درجه روانگرايي خاك زمين مورد نظر، ميزان خسارات احتمالي در اثر روانگرايي تخمين زده شود. چنانچه اين ميزان خسارت با توجه به شرايط پروژه از قبيل سطح خدمت، هزينه هاي مستقيم و غير مستقيم و زمان بازسازي قابل قبول نباشد مي بايست با انجام اقدامات اصلاحي و تدابير پيشگيرانه ميزان خسارات احتمالي را در حد قابل قبول تنظيم نمود. در اين تحقيق پس از تبيين ادبيات موضوع و ذكر ارتباط مفهومي عوامل موثر در ايجاد روانگرايي و ميزان خسارات متناسب با حدود آن ، پيشنهاداتي براي انجام اقدامات اصلاحي و پيشگيرانه براي كنترل خسارات ناشي از روانگرايي براي انواع متداولي از سازه هاي ساحلي ارائه مي گردد.
چكيده لاتين :
Marine and coastal structures, such as offshore structures, are affected by earthquake-induced loads, either directly or indirectly, resulting in loss of sustainability due to landslide or land shaking. If the structures are located in the vicinity or near the epicenter of the earthquake, then they will suffer heavy shocks, so that if there is not enough resistance, consequently, catastrophic events will occur. Earthquakes can also be hazardous for marine structures through the soil vibration, indirectly. In this case, soil liquefaction is caused by soil vibration resulting soil resistance reducing or decreasing. So, the stability and integrity of the structures are subject to serious risks. Failures like this could be disastrous, as experienced in recent earthquakes in Japan and Turkey. In order to prevent the occurrence of damage caused by liquefaction to marine structures, first of all, soil potential of liquefaction must be assessed and evaluated by scientific methods before any action is taken. Then, the destruction potential is proportional to the degree of liquefaction and the corresponding damage is determined. Then, considering the technical details of the project and the degree of soil liquefaction, the magnitude of the possible damage due to liquefaction is estimated. If this amount of damage is not acceptable due to the project conditions such as service level, direct and indirect costs and repair time, then remedial solutions and precautionary measures should set the level of damages to acceptable levels. In this research, after explaining the literature of the subject and mentioning the conceptual relationship between the factors influencing the creation of liquefaction and the amount of damage in proportion to its limits, suggestions for corrective and preventive measures to control the damage caused by liquefaction to the most common types of coastal structures are presented.
