مطالعه سير تحول نقوش هندسي در آرايه هاي معماري دوره اسلامي ايران

Study of geometric designs evolution in Islamic period architecture decorations in Iran

نقوش هندسي در معماري ايران از جايگاه ويژه اي برخوردار است. در اين مقاله ابتدا به شناخت نقوش هندسي و اجزاي آن و سپس بررسي سير تحول تزيينات معماري از آغاز اسلام در ايران تا پايان دوره قاجار پرداخته شده است. روش تحقيق به كارگرفته شده در اين پژوهش مشتمل بر روش هاي تاريخي –تطبيقي مي باشد. نتايج حاصله حاكي از آن است كه ابتدا نقش هاي هندسي با هندسه مستقيم الخط ساده يا مورب در دوره آل بويه شكل گرفت، در دوره تيموري تركيبات پيچيده شعاعي جاي تركيبات ساده تر را گرفت .

Geometric designs have a special place in Iranian architecture. In this article, we first studied the geometric patterns and its components, and then examined the evolution of architectural decorations from the beginning of Islam in Iran to the end of the Qajar period. The research method used in this study includes historical-adaptive methods. The results show that first geometric roles with simple linear or diagonal geometry were formed during the Al-Boyah period, during the Timurid period, complex radial compounds were replaced by simpler compounds.