ايجاد شهر خلاق با مناسب سازي پياده رو براي معلولين و افراد كم توان ( مورد نمونه: محدوده خيابان هاي اصلي شهر زاهدان )

بخش قابل توجهی از افراد جامعه، به گونه ای دچار معلولیت هستند. از آنجا كه افراد معلول و كم توان بخش عمده ای از سفرهای پیاده شهری را به خود اختصاص می دهند، آنها بسیار مشتاق هستند كه همانند دیگران در فضاهای عمومی شهر با راحتی و ایمنی، آزادانه تردد كنند. در حالی كه شرایط فیزیكی و كالبدی و نحوه توسعه شهر و طراحی و ساخت پیاده روهای شهری در شهرهای ایران، امكان دسترسی شهروندان به خصوص معلولین، برای استفاده بهتر از این فضاها را با محدودیت مواجه می سازد. فضای شهری به طور عام و پیاده رو ها به طور خاص می توانند محیطی مطلوب برای بروز خلاقیت در شهر باشند وجود پیاده رو های مطلوب برای همه گروهها در شهر، به عنوان جزئی از فضاهای عمومی شهری می تواند بستر مناسبی را برای شكل گیری شهر خلاق ایجاد كند. بنابراین ضروری است كه محیط پیاده رو مطابق با نیازهای معلولین مناسب سازی گردد. در صورت اتخاذ چنین سیاستی، منافع حاصل از بهبود تسهیلات و خدمات شامل كلیه گروههای عابرین پیاده خواهد شد. هدف این پژوهش ارزیابی وضعیت مناسب سازی معابر مهم در شهر زاهدان با استفاده از معیارها و ضوابط موجود جهت بهره گیری آسان و بهینه معلولین و افراد كم توان از این كاربری ها می باشد. برای رسیدن به این پاسخ، پرسشنامه ای تهیه شد و با انجام كار میدانی در تمام معابر اصلی شهر زاهدان، نتایج این پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاكی از نامناسب بودن بسیاری از معابر بررسی شده در شهر زاهدان برای حضور معلولان و افراد كم توان در جهت ایجاد شهر خلاق می باشد.