اثرات فناوري اطلاعات بر توانمندسازي شغلي كاركنان سازمان تأمين اجتماعي (مطالعه موردي: استان آذربايجان-شرقي)

هدف كلي تحقيق حاضر اثرات فناوري اطلاعات بر توانمندسازي شغلي كاركنان سازمان تأمين اجتماعي (مطالعه موردي: استان آذربايجانشرقي)؛ مي‏باشد. براي اين منظور توانمندسازي كاركنان بر اساس نظريه وتن و كمرون و كاربرد فناوري اطلاعات بر اساس نظريه ساكارا تعريف و در اين راستا يك فرضيه اصلي تنظيم گرديده است. جامعه آماري اين تحقيق را كليه كاركنان سازمان تامين اجتماعي جنوب استان آذربايجان شرقي تشكيل مي دهد كه تعداد آنها 581 نفر است. حجم نمونه آماري با استفاده از رابطه كوكران 231 نفر برآورد و به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شده است. ابزار جمع آوري اطلاعات، دو پرسشنامه توانمندسازي وتن و كمرون و پرسشنامه كاربرد فناوري اطلاعات ساكارا مي باشد كه پس از سنجش‏ روايي و پايايي و اطمينان از آن، در اختيار نمونه ‏آماري قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل آماري اطلاعات از روشهاي آماري توصيفي و استنباطي استفاده گرديده است. بدين ترتيب كه براي طبقه بندي، تلخيص و توصيف داده هاي آماري از روش آمار توصيفي و در سطح استنباطي براي آزمون فرضيه هاي تحقيق از آزمون هاي t تك گروهي، كلموگروف-اسميرنف، r پيرسون و رگرسيون استفاده گرديده است. نتايج حاصل بيانگر تاييد فرضيه اصلي تحقيق مي باشد. همچنين كاربرد فناوري اطلاعات و ابعاد آن بر توانمندسازي شغلي كاركنان تامين اجتماعي جنوب استان تاثير معني داري دارد.