مكانيزم متعادل خودكار در سيستم هاي بازنشستگي عمومي

در دو دهه اخير، بحث در ماهيت و اصلاح سيستم هاي بازنشستگي بدون اندوخته (PAYG ) در دنيا اوج گرفته است. يكي از بزرگ ترين ضعف هاي PAYG، اين است كه حل مشكلات مالي و اقتصادي سيستم، به افزايش نرخ كسورات مي انجامد، در حالي كه ايده اصلي در رابطه با كاهش هزينه، عدم تغيير نرخ كسورات براي آينده ي نامحدود است. يكي از اصلاحات مورد استفاده براي PAYG، مكانيزم متعادل خودكار ( ABM ) است. يك ABM با هدف حفظ نقدينگي، توانگري مالي و پايداري سيستم در دراز مدت و بدون مداخله قانوني، زماني كه ريسك هاي جمعيتي مانند، كاهش نيروي كار و ريسك هاي اقتصادي مانند كاهش بودجه ذخاير به دليل عملكرد بازار هاي مالي، وجود داشته باشد، در سيستم اعمال مي شود. درحالي كه متضمن ايفاي تعهدات، بدون تغيير در نرخ كسورات است. در اين مقاله، به بيان مفاهيم، فوايد و ضرورت وجود يك مكانيزم متعادل خودكار در سيستم بازنشستگي PAYG پرداخته شده است. همچنين انواع ABMهاي مورد استفاده در سوئد، كانادا، آلمان، ژاپن و فنلاند، مورد تحليل و بررسي قرار مي-گيرد.