بررسي رابطه بين گرايش به مد (مدگرايي) با هويت ديني-ملي و هويت اجتماعي در دانش آموزان مقطع متوسطه ايراني (93-94)

Evaluation of the Relationship between Fashion Tendency, Social Identity and National-religious Identity in the Iranian High School Students (2015-2016)

گرايش به مد يا مد گرايي آن است كه فرد، سبك لباس پوشيدن و سبك زندگي و رفتار خود را بر اساس آخرين الگوها تنظيم نمايد و به محض آنكه الگوي جديدي در جامعه رواج پيدا كرد، از آن يكي پيروي كند. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي رابطه بين مدگرايي با هويت ديني – ملي و هويت اجتماعي است. اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي باشد كه در آن يك نمونه 350 نفري از دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان سنقر انتخاب شدند و پرسشنامه هاي مدگرايي و هويت ديني- ملي و هويت اجتماعي بر روي آنها اجرا شد. نتايج تحليل هاي آماري نشان داد هويت ديني – ملي (002/ 5 =t و300/ 0=B)، و هويت اجتماعي (745 /3=t و278 /0=B) ،17/. از واريانس نمرات مدگرايي را پيش بيني مي كند(176/.=r^2)، كه از نظر آماري معنا دار است (05/ 0 p) و بين هويت ديني- ملي، و هويت اجتماعي با گرايش به مد در بين دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه تفاوت معنادار وجود دارد. با توجه به تحقيقات و نظريات علمي، مد و مدگرايي يك پديده اجتماعي است. گيدنز معتقد است در دوران مدرن، وابستگي افراد به مذهب كمتر مي شود و بدن جايگاه و اهميت ويژه اي در هويت سازي افراد پيدا مي كند. بنابراين از آنجايي كه پيروي از الگوها و طرح هاي غربي نمي تواند به دانش آموزان شخصيت ملي و خودي اعطا كند و موجب پيشرفت و ترقي شود، ما بايد روي عوامل اصلي موفقيت در تمامي زمينه ها، خود باوري و پايبندي به اصول اعتقادي و ارزش هاي اخلاقي دانش آموزان كار كنيم.