تاثير آموزش مهارت هاي زندگي به مادران بر كاهش مشكلات رفتاري كودك عقب مانده ذهني در فرهنگ ايراني

Effects of Life Skills Programs for Mothers on Reduced Behavioral Problems of Mentally Retarded Children in Iranian Culture

هدف از اين پژوهش تاثير آموزش مهارت هاي زندگي به مادران بر كاهش مشكلات رفتاري كودك عقب مانده ذهني در فرهنگ ايراني است. جامعه آماري اين پژوهش مادران كودك عقب مانده ذهني شهرستان ابركوه در سال 1395-1394 مي باشد كه با استفاده از تعداد مولفه هاي (متغيرهاي) پژوهش حجم نمونه مورد نياز 30 نفر برآورد و به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. روش پژوهش آمار استنباطي از نوع تحليل كوواريانس مي باشد. ابزار جمع آوري داده پرسشنامه اختلالات رفتاري راتر (1967) فرم ويژه والدين بود كه براي تجزيه و تحليل داده هاي حاصل از آن از تحليل كوواريانس استفاده گرديد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد آموزش مهارتهاي زندگي به مادران در كاهش يا رفع مـشكل اضطراب و افسردگي، پرخاشگري و ناسازگاري اجتماعي فرزندان عقب مانده ذهني تأثيري ندارد اما اين آموزشها بر رفتارهاي ضد اجتماعي و اختلال كمبود توجه فرزندان عقب مانده ذهني بطور معناداري تأثير مثبت داشته است. براساس نتايج بدست آمده اين آموزشها بر رفتارهاي ضد اجتماعي و اختلال كمبود توجه بطور معنا داري تأثير مثبت داشته است. مشكلات رفتاري كودكان با تعداد افراد خانواده،تحصيلات مادران وموقعيت فرهنگي آنان مرتبط است وتوجه بيشتر به مسائل فرهنگي و ايجاد خدمات مشاوره رواني توصيه مي شود.