نقش كمال گرايي و خود متمايز سازي در پيش بيني رضايت زناشويي

برقراري ارتباط موثر در واحد زناشويي از اهميت ويژه اي برخوردار است،چرا كه ساخت خانواده و الگوهاي مراوده اي موجود در آن از ارتباط زن و شوهر شكل گرفته است يكي از عواملي كه در پايداري و استحكام خانواده نقش به سزايي دارد رضايت زناشويي است. هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش كمال گرايي و خود متمايزسازي در پيش بيني رضايت زناشويي بود. تحقيق حاضر، پژوهشي توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه معلمان شهر تهران بودند كه به روش نمونه گيري خوشه اي100 معلم انتخاب شدند و پرسشنامه هاي رضايت زناشويي انريچ، كمال گرايي هيل و پرسشنامه تمايزيافتگي خود را تكميل نمودند. در پايان دﺍده ﻫا ﺑا ﺍﺳﺘﻔاده ﺍز آمار ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و تحليل رگرسيون چندگانه ﺗﺤليل ﺷد. ﻧﺘايج ﺑﻪ دﺳﺖ آمده ﻧﺸان دﺍد كه از بين ابعاد كمالگرايي، نظم و سازماندهي و استانداردهاي بالا براي ديگران با رضايت زناشويي همبستگي منفي و معنادار دارد، 05 /0 p. از بين ابعاد خودمتمايزسازي، جايگاه من با رضايت زناشويي ارتباط مستقيم و معنادار دارد، 05/ 0 p. كمالگرايي با رضايت زناشويي ارتباط معكوس و معنادار و خودمتمايزسازي زوجين با رضايت زناشويي ارتباط مستقيم و معنادار دارد، 05/ 0 p. بنابر نتايج به دست آمده از اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه كمالگرايي و خودمتمايزسازي مي تواند رضايت زناشويي را پيش بيني كند.