پيش‌بيني مسائل رفتاري براساس توانمندي اجتماعي و روش هاي تربيتي در نوجوانان

Prediction of Behavioral Issues According to Social Capabilities and Educational Methods in Adolescents

اين پژوهش با هدف پيش ‌بيني مسائل رفتاري براساس توانمندي اجتماعي و روش هاي تربيتي در نوجوانان به صورت يك تحقيق كاربردي كه از لحاظ روش جزء تحقيقات توصيفي از نوع همبستگي و از لحاظ شيوه گردآوري داده‌ها يك تحقيق كمي مي‌باشد، اجراء شد. جامعه مورد پژوهش، شامل كليه والدين دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه در سال تحصيلي 96-1395 بودند. حجم نمونه با برآوردي از جامعه آماري و با استفاده از جدول مورگان و كرجسي به روش تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي به تعداد 200 نفر انتخاب شدند. مسائل رفتاري با پرسشنامه 116 سوالي آخن‌باخ (2001)، توانمندي اجتماعي با پرسشنامه 34 سوالي كوئين‌دام (2004) و روشهاي تربيتي با پرسشنامه 30 سوالي بوري (1992) مورد سنجش قرار گرفتند. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون نشان دادند كه توانمندي اجتماعي و روشهاي تربيتي والدين توانايي پيش بيني مسائل رفتاري را دارند و در اين بين، توانمندي اجتماعي والدين بيشترين تاثير را بر مسائل رفتاري دارد.

The study aimed to predict behavioral issues according to social abilities and training methods in adolescents. This was an applied and correlational research and a quantitative study in terms of data collection. Sample population included all parents of first grade high school male students in the academic year of 2016-2017. Sample size was estimated at 200 using Morgan and Kerjecie table. Subjects were selected through multistage cluster sampling. In addition, study tools were 116-item Achenbach questionnaire (2001), 34-item Queen Dom questionnaire (2004) and 30-item Buri questionnaire (1992) to evaluate behavioral issues, social abilities and educational methods, respectively. Results of regression analysis indicated that social abilities and educational methods of parents could lead to the prediction of behavioral issues. Meanwhile, social ability of parents had the most significant impact in this regard.