مقايسه سلامت روان و شيوه هاي مقابله با استرس درمردان داراي مسكن و مستاجربا فرهنگ آپارتمان نشيني شهرتهران

Comparison of Mental Health and Stress Coping Strategies in Male Homeowners and Tenants with the Culture of Living in Apartments in Tehran, Iran

امروزه يكي ازمسائل مهم براي انسان بحث سلامت روان است ومحيط،پيوسته به عنوان يك عامل موثربرسلامت روان مطرح بوده است. محيط مسكوني علاوه برسلامت روان ساكنين، برسازگاري فردي اجتماعي، ثبات و همبستگي خانواده و شيوه هاي مقابله با استرس تاثير مي گذارد. قانون و فرهنگ، جزلاينفك هر زندگي آپارتمان نشيني بوده و ناديده گرفتن اين بخش،به وجودآورنده مشكلات اجتماعي و معضلات رواني است. هر خانواده ساكن در يك واحد مسكوني فرهنگ آپارتماني خاص خودش را دارد و همسوكردن همه فرهنگ ها با يكديگر در يك فرهنگ در عرصه عمل كاري غيرممكن است، لذا مطالعه حاضر با هدف مقايسه سلامت روان و شيوه هاي مقابله با استرس در مردان داراي مسكن آپارتماني و مستاجر در شهر تهران انجام شد. پژوهش حاضر توصيفي از نوع علي-مقايسه اي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل دو گروه بود، گروه اول كليه مردهاي شاغل داراي مسكن و گروه دوم كليه مردهاي شاغل فاقد مسكن (مستاجر) شهر تهران بود. بدين منظور به تعداد 150 نفر از مردان شاغل داراي مسكن و 150 نفر مردان مستاجر آپارتماني به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. به منظورگردآوري اطلاعات از پرسشنامه وضعيت سلامت روان و پرسش نامه راهبرهاي مقابله با استرس اندلرو باركر استفاده شد. نتايج تحليل واريانس چندمتغيره نشان داد در مقايسه سلامت روان درخرده مقياس هاي افسردگي و اضطراب بين مردان شاغل مالك مسكن آپارتماني و مستاجر تفاوت معني داري وجود دارد (p 0.05). در راهبردهاي مقابله با استرس در هر سه خرده مقياس سبك مسئله مدار، سبك هيجان مدار و سبك ناكارآمد بين مردان شاغل داراي مسكن آپارتماني و مستاجر تفاوت معني داري وجود دارد (p 0.05). با توجه به نتايج پژوهش حاضر مي توان نتيجه گرفت كه سلامت روان در مردان مالك مسكن آپارتماني بيشتر از مردان مستاجر است و در زمينه شيوه مقابله با استرس گروه داراي مسكن از شيوه مسئله مدار و گروه فاقد مسكن از شيوه هيجان مدار استفاده مي-كنند، لذا يافته هاي اين پژوهش با پژوهش هاي مرتبط هم سو بوده است.