بررسي ويژگي هاي روان سنجي مقياس سلامت رواني مثبت در بافت فرهنگي و نمونه اي از جامعه ايراني

Evaluation of the Psychometric Properties of the Positive Mental Health Scale in the Cultural Context and Samples of the Iranian Community

هدف اصلي اين پژوهش بررسي ويژگي هاي روانسنجي مقياس سلامت رواني مثبت، شامل همساني دروني، پايايي بازآزمايي، روايي واگرا و روايي همگرا، در فرهنگ و جامعه ي ايراني بود. به همين منظور ابتدا سوالات اين مقياس به فارسي ترجمه شده و سپس از طريق ترجمه مجدد سوالات از فارسي به انگيسي و مقايسه آن با متن اصلي از صحت ترجمه اطمينان حاصل شد. جامعه مورد مطالعه، افراد با حداقل تحصيلات ديپلم در محدوده سني 19 تا 35 سال و ساكن شهر تهران بودند، كه از بين آن ها 130 نفر كه داراي ملاك هاي ورود به نمونه بودند به روش نمونه گيري در دسترس، انتخاب شدند. از شركت كنندگان خواسته شد، مقياس سلامت رواني مثبت (PMH)، پرسشنامه شادكامي آكسفورد (OHI)، مقياس افسردگي، اضطراب، استرس (DASS) و پرسشنامه افسردگي بك (BDI) را تكميل كنند. پايايي بازآزمايي (83/ 0=r) و همساني دروني (78 /0=α) مقياس سلامت رواني مثبت در حد رضايت بخش مورد تاييد قرار گرفت. روايي همگرا و واگرا از طريق محاسبه ضرايب همبستگي بررسي شد. ضريب همبستگي پيرسون نشان داد، بين مقياس سلامت رواني مثبت و پرسشنامه شادكامي آكسفورد، همبستگي مثبت معنادار وجود دارد(77/ 0=r) و بين مقياس سلامت رواني مثبت و پرسشنامه افسردگي بك همبستگي منفي معنادار(63/ 0=r) و همچنين بين مقياس سلامت رواني مثبت و مقياسDASS، همبستگي منفي معنادار(64/ 0=r)، وجود دارد. اين نتايج، داشتن روايي همگرا و واگراي مقياس سلامت رواني مثبت را تاييد مي كنند. بر اساس نتايج اين پژوهش، مقياس سلامت رواني مثبت براي سنجش اين سازه با توجه به فرهنگ متفاوت ايران نيز در نمونه هاي ايراني، از پايايي و روايي كافي برخوردار است .