بررسي رابطه مولفه هاي فرهنگي - اجتماعي و سلامت روان (مطالعه موردي: سالمندان شهر بيرجند)

Evaluation of Association between Cultural-Social Components and Mental Health

سلامت، شرط ضروري براي ايفاي نقش هاي اجتماعي است. فرد سالم، زمينه‌ساز جامعه‌ي سالم است و جامعه‌ي سالم، عامل تداوم و بقاى فرد سالم، و اين دو در تعامل با يكديگرند. عوامل متعددي بر سلامت افراد جامعه موثرند، از جمله عوامل فردي و اجتماعي- فرهنگي. نقش عوامل فردي بر سلامت افراد قابل انكار نيست، اما امروزه نقش عوامل فرهنگي و اجتماعي بسيار حائز اهميت مي باشد. تحقيق حاضر با هدف بررسي سلامت سالمندان انجام يافته است. در چارچوب نظري از نظريات، آدلر، اريكسون،گيدنز، جيمز، بك و باومن استفاده شده است. اين پژوهش، به روش پيمايشي به بررسي رابطه ي مولفه هاي فرهنگي- اجتماعي و سلامت رواني، در بين سالمندان شهر بيرجند، در سال 95 پرداخته است. كه تعداد 386 نفر با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي به عنوان نمونه آماري تحقيق انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين تحقيق پرسشنامه هاي استاندارد سلامت عمومي گلدبرگ و هيلر، پرسشنامه گلاك و استارك و پرسشنامه هاي محقق ساخته مي باشند. با توجه به يافته هاي تحقيق پاسخگويان از سلامت رواني بالا برخوردارند. در رابطه با آزمون فرضيه هاي تحقيق، بين متغيرهاي فردگرايي- جمع گرايي و سلامت رواني سالمندان رابطه وجود دارد، اما بين سن و سلامت رواني سالمندان رابطه اي وجود ندارد. همچنين بين متغيرهاي مقبوليت اجتماعي، ميزان دينداري و استفاده از رسانه با سلامت رواني سالمندان رابطه وجود دارد. تحليل رگرسيون چند متغيره نشان داد كه چهار متغير دينداري، فردگرايي، سن و رسانه هاي داخلي در مجموع 38 درصد از تغييرات در متغير وابسته سلامت رواني سالمندان را تبيين كردند.