بررسي رابطه بين كمال گرايي وخودكارآمدي تحصيلي با اضطراب پيشرفت تحصيلي در دانشجويان

Evaluation of Association between Perfectionism and Educational Self-efficacy and Academic Anxiety in Students

هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه ي بين كمال گرايي و خودكارامدي تحصيلي با اضطراب پيشرفت تحصيلي دانشجويان بود. به لحاظ اهميت موضوع تحقيق در فرهنگ كشور ما ، بررسي دو مقوله فوق در كنار هم از اهميت برخوردار مي باشد. آزمودني ها شامل 2000 دانشجوي دختر و پسر دوره ي كارشناسي ارشد شاغل به تحصيل در دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري بوده كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي 322 نفر انتخاب شدند. روش اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود كه جهت سنجش كمال گرايي از پرسشنامه (هيل 2004) جهت سنجش اضطراب، آزمون اضطراب پيشرفت تحصيلي(آلبرت و كاپر1960) انتخاب شد،همچنين از پزسشنامه ي خودكارامدي تحصيلي دانشجويان(اون و فرامن1988) جهت سنجش خودكارآمدي استفاده شد. داده هاي به دست آمده از روش اماري ضريب همبستگي پيرسون مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها نشان دادند كه بين كمال گرايي وخودكارآمدي تحصيلي رابطه معكوس وجود دارد، يعني با افزايش مولفه هاي كمال گرايي در فرد، خودكارامدي تحصيلي او افت مي كند، همچنين بين كمال گرايي و اضطراب پيشرفت تحصيلي رابطه وجود دارد، به نحوي كه هر چقدر نمره اضطراب تحصيلي آزمودني ها بيشتر باشد، كمال گرايي آنها افزايش مي يابد و در نهايت اين كه بين خودكارآمدي و اضطراب پيشرفت تحصيلي رابطه وجود ندارد.

The study aimed to evaluate the relationship between the variables of perfectionism and educational self-efficacy and academic anxiety in students. Given the importance of this subject in the culture of Iran, concomitant assessment of the mentioned factors is of paramount importance. This correlational and descriptive study was conducted on 2000 female and male MSc students of Islamic Azad University, Sari branch, Sari, Iran, who were selected through randomized multistage cluster sampling. Study tools were Hill s perfectionism scale, Alper and Haber achievement anxiety test (1960) and college academic self-efficacy scale by Owen and Froman (1988). Data analysis was performed using Pearson’s correlation coefficient. According to the results, an inverse relationship was observed between perfectionism and educational self-efficacy. In other words, increased perfectionism was associated with decreased educational self-efficacy in students. Moreover, there was an association between perfectionism and academic anxiety, in a way that alleviated anxiety led to increased perfectionism in subjects. Meanwhile, no relationship was found between self-efficacy and academic anxiety.