بهبود كارآيي الگوريتم زمانبندي RR براي تخصيص منابع به صورت سازگار در پردازش ابري

زمانبندي درخواست هاي كاربران به دليل حجم عظيم درخواست ها كار دشواري است و ايجاد چارچوب هايي براي زمانبندي الزامي است. يكي از مهم ترين معيارها در ميزان بهينگي يك زمانبندي، كمينه بودن زمان انتظار براي وظايف موجود در صف انتظار مي باشد. الگوريتم RR به عنوان يكي از پركاربردترين روش زمانبندي مي باشد كه دچار مشكلات زيادي در رابطه با اندازه كوانتوم زماني است. اگر زمان كوانتوم انتخابي بزرگ باشد پاسخ فرآيندها بيش از حد بالا در نظر گرفته مي شود و اگر اندازه كوانتوم زماني كوتاه باشد باعث ايجاد سرباري مي شود. بنابراين ما در اين تحقيق الگوريتم زمانبندي RR را با الگوريتم SJF مورد مقايسه قرار داده ايم و با بررسي كارهاي انجام شده در سير تكاملي RR را در شبيه ساز متلب با الگوريتم پيشنهادي يررسي نموده ايم. با توجه به عادلانه بودن اين الگوريتم سعي در بهينه سازي و كاهش زمان انتظار در اين الگوريتم را داريم. با تغيير اندازه كوانتوم زماني به صورت پويا با قرار دادن يك شرط به صورت سازگار حتي در تعداد فرآيندهاي زياد موجود در صف انتظار توانسته ايم كاهش ميانگين زمان انتظار را به صورت چشمگيري داشته باشيم. و سپس با توجه به اينكه سرويس هاي كاربردي كه روي مدل محاسباتي ابر قرار مي گيرند، نيازهايي پيچيده از جمله آماده سازي، پيكر بندي و استقرار دارند. ارزيابي سياست هاي آماده سازي ،مدل هاي بار كاري پويا و مدل هاي كارآيي منابع با يك روش قابل تكرار و تحت سيستم هاي مختلف و نيازها و پيكر بندي هاي متفاوت كاربران، كار بسيار مشكلي است. براي غلبه بر اين چالش از ابزار شبيه سازي Cloudsim استفاده مي كنيم زيرا مدل سازي و شبيه سازي سيستم هاي محاسباتي ابر و محيط هاي آماده سازي كاربردها را مقدور مي سازد.