بررسي آثار زيست محيطي در صنعت گردشگري روستايي

امروزه كشورهاي مختلف براي توسعه پايدار گردشگري درمناطق روستايي، برنامه ريزي هاي جامعي انجام داده اند كه ضمن كنترل آثار مخرب بر محيط زيست و محيط هاي فرهنگي-اجتماعي، درآمدهاي مناسب كلان و در نهايت رفاه اجتماعي مقبولي را براي ساكنان اين روستاها به ارمغان آورده است بنابراين مي توان اظهار كرد كه اثرات اجتماعي و فرهنگي گردشگري شيوه هايي هستند كه درآن گردشگري تغييراتي را در نظام هاي ارزشي،رفتار افراد، روابط خانواده ها،سبك زندگي جمعي،مراسم سنتي و سازمانهاي اجتماعي ايجاد مي كند گردشگري مي تواند تغييرات فرهنگي و اجتماعي مهمي را در روستاهاي ميزبان ايجاد كند و از طريق توزيع در آمد، اشتغال زايي و كاهش فقر، باعث توسعه و پيشرفت اجتماعي شده و رفاه و سلامت عمومي را ايجاد كند از نظر اجتماعي و فرهنگي،توسعه گردشگري بهبود خدمات و امكانات اجتماعي،توجه و حفظ الگوهاي فرهنگي در زمينه موسيقي،لباس،هنر و صنايع دستي،ايجاد غرور و مباهات نسبت به فرهنگ محلي و ايجاد امكان مبادلات فرهنگي ميان جوامع مختلف را به همراه داشته باشد.