مروري بر كاربرد شبكه عصبي بازگشتي در كنترل مدل پيش بين

كنترل مدل پيش¬بين ازجمله ابزارهاي كنترلي توانمند براي جبران¬سازي دسته وسيعي از سيستم¬هاي خطي و غيرخطي مي¬باشد. ويژگي مهم روش كنترل پيش‌بين، در نظر گرفتن قيود حاكم بر سيستم شامل قيود مربوط به سيگنال‌هاي كنترلي يا محرك‌ها و محدوديت‌هاي روي خروجي‌ها يا حالت‌هاي سيستم مي‌باشد. اين مساله از اهميت زيادي در كاربردهاي عملي برخوردار مي‌باشد، جايي كه عموم روش‌هاي كنترلي براي برقراري محدوديت‌هاي حاكم بر سيستم از عملگر اشباع استفاده مي‌كنند كه اين خود باعث افت عملكرد گرا و حالت دائم و چه‌بسا ناپايداري سيستم حلقه بسته كنترلي مي‌شود. مساله مهم ديگر در كنترل پيش‌بين خطي، بهينه‌ساز مناسب براي حداقل¬ساختن شاخص عملكرد است. انتخاب روشي كه بتواند در حداقل زمان ممكن و به‌ دور از پيچيدگي‌هاي طراحي زياد، جواب بهينه را در هرلحظه از زمان تعيين نمايد، از اهميت زيادي برخوردار مي‌باشد. در اين تحقيق، مروري به تحقيقاتي شده است كه از بهينه‌ساز عصبي مبتني بر شبكه عصبي بازگشتي براي حل مساله بهينه‌سازي استفاده كرده اند و اينگونه از مزاياي توامان دو الگوريتم بهره جسته اند.زيرا كه شبكه هاي عصبي بازگشتي ، ساختار مناسبي داشته و براي كاربردهاي برخط گزينه مطلوبي مي‌باشد.