مدلي تركيبي جهت بهبود معماري نرم افزار BMVC

طراحي معماري به عنوان يك قسمت مهم از چرخه حيات نرمافزار، يك راه حل براي طراحي سطح بالا در مسائل پيچيده و سيستمهاي بزرگ است. اينكه طراحي معماري نرمافزار تا چه ميزان موفقيتآميز بوده است بستگي به ميزان برآوردن خواستههاي وظيفهاي و غير وظيفهاي (ويژگيهاي كيفي) سيستم دارد. يكي از روشهايي كه معمار در طراحي معماري نرمافزار مورد توجه قرار ميدهد، استفاده از سبكهاي معماري نرمافزار است. سبكهاي معماري به لحاظ اينكه بارها مورد استفاده معماران قرار گرفتهاند، اثر مشخص روي ويژگيهاي كيفي دارند. چنانچه اين اثر به صورت كمي و قابل اندازهگيري براي هر سبك موجود باشد معمار را قادر خواهد ساخت تا در ارزيابي، طراحي و تصميمات معماري دقت و سهولت بيشتري داشته باشد. در اين مقاله سعي شده است كه سبك لايهاي (مدل- نمايشگر-كنترل) و سبك تخته سياه را تلفيق كرده و به كمك اين تلفيق، مدل جديدي بنام BMVCرا معرفي ميكنيم تا ويژگيهاي كيفي مهم در چرخه حيات نرمافزار را بهبود دهيم. براي ارائه مدلي جهت ارزيابي كمي ويژگيهاي كيفي، چهار سناريوي مختلف بر طبق استاندارد ACMEارائه شد. در ابتدا هر سناريو بر روي سبك لايهاي و سبك تخته سياه اعمال شده و پس از آن اين دو مدل با يگديگر تلفيق شده و مدل چندريختي BMVCايجاد شد تا با استفاده از آن هزينه كمي ويژگي كيفي (براي مثال نگهداشت پذيري) را محاسبه كرد