بررسي اجتماع پذيري و نيازهاي سالمندان در فضاهاي شهري

Communities and the needs of the elderly in urban areas

چكيده فضاي شهري ايده آل فضايي است كه در آن عدالت شهروندان رعايت شود و تمامي شهروندان، به ويژه اقشار آسيب پذير جامعه نظير سالمندان بتوانند از اين فضاها استفاده كنند. سالمندان بخشي از شهروندان آسيب پذير جامعه هستند كه بايد در فضاهاي شهري لزوم توجه به نياز سالمندان افزايش يافته و فضاهاي شهري مناسب نياز سالمندان طراحي گردند و همچنين بايد فضاهاي شهري را تحت الگويي خاص ويژه آن ها مناسب سازي نمود. هدف از اين پژوهش بررسي نيازهاي سالمندان در فضاهاي شهري و همچنين ارزيابي رابطه و تعاملات اجتماعي سالمندان در فضاهاي شهري مي باشد كه موجب ارتقاء مشاركت و تعاملات سالمندان در جامعه با ديگران مي شود. لذا در اين نوشتار، نخست مفهوم فضاهاي شهري بررسي گشته و سپس مقوله مهم سالمندي و نظرياتي در اين باره مورد واكاوي قرار گرفته و به شاخص هاي ايجاد شهر دوستدار سالمند در فضاهاي شهري و نياز سالمندان به اجتماع پذيري در فضاهاي عمومي پرداخته شده است. روش تحقيق پژوهش حاضر به صورت كيفي و ماهيت پژوهش به-صورت تحليلي و اسنادي از نوع توصيفي است كه با بهره گيري از منابع و اسناد مرتبط با تحقيق، به تحليل موضوع پرداخته است. نتايج و يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه سالمندان در فضاهاي شهري و عمومي به تحرك و تعاملات اجتماعي نيازمندند لذا الگوها و طرح هاي شهرسازي بايد براساس اين نيازها طراحي گردند. واژگان كليدي: فضاهاي شهري، سالمندان، تعاملات اجتماعي