بررسي تاثير جريان هاي زيست محيطي بر روند شكل گيري پارادايم توسعه شهري پايدار

The effect of environmental flows to the process of sustainable urban development paradigm

مقوله ي توسعه ي پايدار در سال هاي اخير به عنوان يكي از محور هاي بنيادين علوم شهري مطرح شده است. با توجه به رشد بي رويه ي جمعيت شهرنشين و مهاجر به شهرها، پارادايم گسترش شهردر مركز توجه قرارگرفته است. شهرها حاصل كار تصميم گيرندگان، مديران، برنامه ريزان شهري، محققان و پژوهش گران مي باشند كه مهمترين مصرف كننده منابع طبيعي هستند، توليد بيشترين حجم فضولات و آلودگيها در آنهاست، و نيز بزرگترين قرباني توسعه بي رويه صنعت هستند، لذا برآوردن انتظارات اجتماعي اقتصادي و زيست محيطي اين بستر نيازمند توجه به رويكردي همه جانبه است كه اين مهم جز با پايداري ميسر نيست. بطور كلي پارادايم پايداري را مي توان رايج ترين و كاربردي ترين پارادايم قرن حاضر دانست. اين مفهوم را مي توان با تمامي امور مربوط به زندگي روزمره مرتبط دانست كه البته معرفي ابعاد سه گانه آن در رابطه با اجتماع، اقتصاد و محيط زيست گواهي بر اين ادعاست. و مي توان گفت شهر پايدار، شهري است كه حافظ ارتقا دهنده رفاه مالي چه دربلند مدت و چه دردوره متوسط مي باشد همچنين بالاترين كيفيت زندگي از آن به دست مي آيد براي رسيدن به شهري پايدار عواملي همچون استفاده ازانرژيهاي تجديد پذير حمايت ازسرمايه هاي طبيعي استفاده ازمحصولات بادوام اينده نگري درتصميمات بالا بردن اگاهي افراد جامعه حفظ نظام طبعيي شهر كاهش مصرف منابع الوده و ... حائز اهميت مي باشد لذا دراين پژوهش سعي شده با نگاهي آينده نگرانه و باتوجه به مقوله بهينه سازي مصرف انرژي به طراحي الگوي شهري پايدارپرداخته و راهكارهايي چون حداقل سازي پيامدهاي محيط زيست حداقل سازي مصرف منابع تجديد ناپذير و .. را دراين زمينه ارايه داد. اين پژوهش در فرآيندي توصيفي- تحليلي ارائه شده است و نتيجه پژوهش نشان مي دهد كه با شكل گيري جنبش هاي زيست محيطي در جهان پارادايم پايداري و با بسط يافتن اين پارادايم در حوزه مسايل شهري، پارادايم توسعه شهري پايدار شكل گرفته است .