برآورد اثر ايمان بر تخصيص وجوه پس انداز (بررسي تجربي شاغلين بخش غير دولتي شهر زاهدان)

يكي از آموزه هاي اسلامي پرهيز از ربا است و بر پايه اين آموزه ها دريافت كننده و پرداخت كننده آن دچار مجازات زندگي پس از مرگ مي شود. انسان هاي با ايمان بر پايه و به تناسب ايمان خود آموزه هاي ديني از جمله آموزه ها در زمينه استفاده از پول در سرمايه گذاري را رعايت مي كنند. در مقاله حاضر تلاش شده است در يك بررسي تجربي، اندازه ايمان افراد در چارچوب يك سنجه براورد شود و تاثير آن بر عرضه وجوه پس انداز در چارچوب يك تابع رگرسيوني با روش اقتصاد سنجي برآورد شود. جامعه آماري بررسي، شهروندان داراي شغل آزاد (كاسب ها و بازرگانان) فعال در منطقه مركزي شهر زاهدان و داراي مشاغل غير دولتي هستند. نمونه مورد بررسي 520 عضو از اين جامعه و انتخاب اعضا به صورت خوشه اي تصادفي بوده است. در اين بررسي، ايمان ديني رابطه معنادار و مستقيم با عرضه قرض الحسنه داشته است. در برابر آن، باور ديني اثر منفي بر سرمايه گذاري با ربا و سود ثابت داشته است.