تحليل مبادله ريسك و بازدهي تحت قراردادهاي مبادله اي و مشاركتي و دلالت هاي اشتغال زايي آنها

Analyzing risk-return tradeoff under transaction and profit-loss sharing contracts and their implications for employment creation

در اين مقاله، نحوه مبادله بين ريسك و بازدهي در عقود مبادله اي و مشاركتي تحليل مي شود و در چارچوب بهينه سازي رفتار توليد كننده نوعي تحت شرايط عدم اطمينان، نشان داده مي شود كه فرصت اشتغال زايي در خصوص طرح هايي كه تحت عقود مشاركتي تأمين مالي مي شوند، بيش از ميزان اشتغال زايي در قالب عقود مبادله اي است. همچنين ميزان اشتغال زايي از نوع و ماهيت فعاليت تبعيت مي كند. در اين راستا، براي فعاليت هاي پر مخاطره، با بازدهي انتظاري بالاتر، ميزان اشتغال هم بيشتر خواهد بود. در بررسي تجربي در بازه زماني 1395-1363 نيز مشاهده شد كه نظام پرداخت در بانك هاي ايران، عمدتاً مبتني بر عقود مبادله اي است، عليت گرنجري يكسويه از سرانه تسهيلات عقود مشاركتي( و نه عقود مبادله اي) به درآمد سرانه وجود دارد و به ازاي يك درصد افزايش در ميزان اين نوع تسهيلات، درآمد سرانه حدود 21/0 درصد افزايش مي يابد.