گفت وگوي فرهنگي تمدن ايراني و اسلامي » راهي به سوي اعتدال و صلح در نظام بين الملل (ضرورت ها، فرصت ها، و راه كار ها)

به منزلة طرح اعتدالي و تفسيركنندة روابط بين الملل، بيان گر ،« گفت وگو ي تمدن ها » نقش مهم ارتباط ميان مل تها در تداوم تمد ن ها و ترسيم آيند ه اي شكوفا در پيش برد اهداف صلح آميز است. پيش ني از فرايند گفت وگو ي حقيق ي تمدن ها شناسايي ظرفيت هاي تمدن ها، احترام دوسو يه، پذ يرش جايگاه صاحبان آن ها ، ويژگي هاي اصيل تمدني آن ها، و گفت وگو از موضعي برابر است. بديهي است كه عرصة فرهنگ، با لايه هاي متعدد در تمدن هاي بزرگ، يك ي از حوزه ها ي عا لي گفت وگو در پيش برد اعتدال و صلح جهاني است. دو تمدن بزرگ ايراني و عربي، كه دو شاخة تنومند تمدن اسلامي قلمداد مي شوند ، با پيشي نة عظيم تاريخي و ظرفيت هاي فرهنگي پويايي كه در آ نها جريان دارد، طبعاً با تعامل و هم گرايي فرهنگي و بهره مندي از مواضع و اهداف فرهنگي مشترك و ازميان برداشتن موانع ذهني تاريخي و چالش هاي فرهنگي مانند جريان افراطي گري، نفوذ و رشد فرهنگ هاي غلط غربي، تفرقه افكني هاي قومي مذهبي، افزايش برخي واگرايي هايي فرهنگي در جهت اعتدال فكري و فرهنگي در منطق ة خاورميانه و جهان، از مسير دست يابي به سطح بالاتري از مديريت روابط و گفت وگو هاي تمدني و همكاري هاي فرهنگي، مي توانند اقدامات مشتركي انجام دهند، كه مي توان نام نهاد . اجرايي كردن « گفت وگو ي فرهنگي تمدن ايراني و اسلامي » آن را گفت وگو ي فرهنگي كارساز با به كارگيري سياست هاي اعتدال گرايانه، مانند تشكيل كميته هاي فرهنگي مشترك چندجانبه و طرح ريزي نقش ة فرهنگي با اهداف و ارزش هاي مشترك از مجموع كشورهاي عربي و ايران و بازتاب آن در عرصة جهاني، تحقق مي يابد. اين مقاله با روش توصيفي تحليلي درصدد پاسخ گويي به اين سؤال است كه، با توجه به شناخت ضرورت گفت وگو ي فرهنگي تمدن ايراني و عربي اسلامي ، با چه روش هايي تعامل ميان اين دو تمدن افزايش مي يابد . از جمله راه هاي تعامل مي توان به هم افزايي فرهنگي، ترويج فرهنگ خودباو ري، و استفاده از امكانات فرهنگي اشاره كرد. اين مقاله سعي دارد با برشمردن فرصت هاي يك سان و كاربست راه كارهاي فرهنگي در جهت سامان و بلوغ جامعه اي اميدوار با گسترش صلح، اعتدال، و دوستي در جهان گامي بردارد.