بررسي مقاومت واثرات زيست محيطي سموم آپيستان و بايوارول در زنبورستان هاي استان كردستان

واروازيس بيماري اكتوپارازيتي ناشي از جرب واروا مي باشد كه موجب مرگ ومير زنبورها، كاهش ميزان جمعيت آنها و ضعيف شدن كندو ميشود.جهت مبارزه با جرب واروآ در ايران ازسموم آپيستان و باي واروال استفاده ميشود كه علاوه بر مساله مقاومت نفوذ وباقي ماندن اين سموم در عسل استحصالي از كندوهاي آلوده مساله حائز اهميت ديگري مي باشد. باقي مانده اين سموم درطولاني مدت موجب مسموميت مزمن انسان و حيوانات مي شوند. اكثر مواد شيميايي آفت زدا سرطان زا مي باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسي ميزان مقاومت ايجاد شده در زنبورستان هاي استان بوده است كه ميزان مقاومت نسبت به سموم آپيستان و باي واروال در تجويز دوزها و زمان هاي مختلف ارزيابي شده است. نتايج حاصل از مطالعه نشان دهنده آن بود كه درصد كارآئي نوارهاي بايوارول و آپيستان با افزايش دوز و مدت زمان تجويز افزايش محسوسي داشته است. همچنين نتايج مطالعه نشان دهنده درجات بالاي مقاومت نسبت به سموم فوق در جرب هاي سطح زنبورستانهاي استان در مقابل ماده مؤثر فلووالينات وفلومترين نمي باشد.