استفاده از روش هاي رتبه بندي درمباحث محيط زيست (مطالعه موردي روش TOPSIS)

ارزيابي اثرات محيط زيستي، ابزاري براي اطمينان يافتن ازاجراي مناسب و صحيح يك پروژه است و مي توان آن را روشي جهت تعيين، پيش بيني و تفسيراثرات يك پروژه پيشنهادي برمحيط زيست دانست. درفرايند ارزيابي اثرات محيط زيست همواره قضاوت هاي انساني دراخذ تصميم و ارتباط با انتخاب نوع كاربري يا سنجش اثرناشي از توسعه بر محيط زيست موثر بوده است كه دراين پروژه ها ارزيابي اثرات زيست محيطي با روش ماتريس سريع TOPSIS بهترين نتيجه را مي دهد. در دهه هاي اخير با دستيابي به تجهيزات محساباتي و سيستم هاي تصميم گيري توانمند، امكان دقيق ترگزينه ها، تحليل مشخصه هاي كمي و كيفي موثر و بررسي اثرات متقابل آن ها برهم فراهم شده است. امروزه با شدت گرفتن مباحث مربوط به تصميم گيري هاي چند معياره و از طرفي ديگر گرايش روزافزون به سمت علوم ميان رشته‌اي و استفاده از نظريات گروه ها و تخصص هاي مختلف درحل مسايل پيچيده، روش TOPSIS فرايند تحليل سلسله مراتبي بوده ازجمله روش‌هاي تصميم گيري چند شاخص هستند كه براي اولويت بندي و وزن دهي به فعاليت هاي پروژه هاي مختلف مي باشد. TOPSIS با توجه به داده ها به دوسته تقسيم مي شود، اگر داده ها و معيار ها در محيطي مبهم يا گنگ باشد از FUZZY-TOPSIS و هم چنين داده ها منطقي و دقيق باشند از TOPSIS كلاسيك استفاده مي كنيم. TOPSIS در ارزيابي آثار زيست محيطي، رتبه بندي آثار مثبت و منفي با استفاده ازمعيار هاي متفاوت است. روش هاي مناسب ارزيابي بايد داراي معيار ها و دستورالعمل هايي براي تعيين درجه بندي شدت، دامنه و ...باشد. به طور كلي هدف از اين مقاله تشريح روش چند معياره TOPSIS و انواع آن براي استفاده در مسايل محيط زيستي كه بتوان داده هاي كيفي را در مورد اجراي پروژه به كمي تبديل و گزينه هاي مطلوب را انتخاب كرد تا در راستاي توسعه كمتريت تخريب درمحيط ايجاد شود.