بررسي دوام بتن حاوي نانو دي اكسيد تيتانيوم(Tio2)

موضوعات مرتبط با عمرمفيد و دوام آن ها همواره مورد توجه محققين بوده است. يكي از موضوعاتي كه بيشترين اثر تخريبي را بر سازه هاي بتني در محيط هاي سرد و مرطوب داشته است، چرخه هاي يخبندان و ذوب مي باشد، از طرفي نانو تكنولوژي در دهه ي اخير اين امكان را فراهم آورده است كه از نانو مواد براي بهبود سطح سرويس دهي مصالح ساختماني استفاده شود. هدف از انجام اين تحقيق، اثر چرخه هاي يخبندان و ذوب بر دوام بتن حاوي ذرات نانو دي اكسيد تيتانيوم(Tio2) بوده است. براي اين منظور نمونه هاي بتني با نسبت آب به سيمان ثابت (w/c) و برابر0.53و چهار طرح اختلاط با جايگزيني 0،2،3.5،5 درصد وزني مواد سيماني با نانو دي اكسيد تيتانيوم ساخته شد. بدين ترتيب چهار طرح اختلاط در قالب 40 عدد نمونه بتني ساخته شد. نمونه ها مطابق با استاندارد ASTM-C666-B تحت آزمايش يخبندان و ذوب قرار گرفتند. براي مقايسه طرح هاي اختلاط در برابر يخبندان، تغييرات وزن، طول، مقاومت فشاري نمونه ها قبل و بعد از قرارگيري در شرايط يخبندان مورد بررسي قرار گرفت. در اين تحقيق نشان داده شد، افزودن ذرات نانو دي اكسيد تيتانيوم (Tio2) به بتن در ابتدا سن 28روزگي افت مقاومت فشاري را در پي داشته اما افزودن اين ذرات به بتن سبب افزايش و بهبود دوام بتن در برابر چرخه هاي يخبندان و ذوب به ميزان قابل توجهي مي شود. همچنين درصد بهينه به منظور داشتن كمترين افت مقاومت فشاري و بهبود دوام در برابر چرخه هاي يخبندان و ذوب به ميزان 2% وزني سيمان، مي باشد.