تحليل عناصر هويت بخش در شهرهاي اسلامي نمونه موردي: شهر اصفهان

سيماي شهرهاي دنياي اسلام خود آئينه اي است بر مظاهر تمدن اسلامي، اسلام در عين جهان شمولي در شهر زاده شده و در شهر گسترش يافت. شهرهاي ايراني ـ اسلامي در مسير تحول خود در يك صد سال اخير با تحولات عميق كالبدي و فضايي روبه رو بوده اند. يكي از عواملي كه مي تواند به عنوان معياري، در نحوه دگرگوني مدنظر قرار گيرد، تحليل ساختار كالبدي ـ فضايي شهر است. تحقيق حاضر در پي شناخت ويژگي هاي كالبدي - فضايي شهرهاي اسلامي در شهر اصفهان ، شناخت عناصر تشكيل دهنده شهر اسلامي و تحليل كالبدي فضاهاي شهري دوران اسلامي در شهر اصفهان مي باشد و همچنين كالبد و معناي فضاهاي شهري دوره شهرسازي اسلامي مدنظر قرار گرفته است و با توجه به اينكه شهر اسلامي فقط كالبد نيست ، جنبه هاي معنايي و نمادين آن نيز مورد تحليل قرار گرفته است. هدف اين پژوهش اين است كه توجه برنامه ريزان شهر هاي اسلامي را بيش از پيش به زير ساخت هاي بنيادين اسلام ، در ايجاد شهري سالم معطوف سازد. روش تحقيق در اين مقاله توصيفي -تحليلي بوده كه عناصر و ساختار شهرهاي اسلامي كه به تبعيت از جهان بيني اسلامي شكل گرفته اند، مورد بررسي قرار گرفته است. از اين رو اينگونه مي توان نتيجه گرفت كه بازنگري به اصول و ضوابط شهرسازي و معماري سنتي اسلامي و شناخت عناصر و اجزاي آن ضروري مي نمايد كه امروزه جهت رسيدن به اين مهم، عزمي جدي از سوي افراد و نهادهاي مختلف شكل گرفته است كه در نهايت به ايجاد بستر مناسب براي بازآفريني هوشمندانه اين نوع معماري دست يابيم.