تاثير اقليم در معماري ايران

موضوع اقليم و معماري يكي از موضوعات بسيار جالب در مطالعات مربوط به نقش عوامل آب و هواييبر مسكن و كلاً فضاي زندگي است. اثر عوامل آب و هوايي بر شكل گيري محيط مسكوني از ديرباز معمول بوده است ومعماران از گذشته هاي دور نقش و تأثير اين عوامل را مي دانسته اند و در ساخت خانه ها بدان توجه داشته اند. يكي اززمينه هاي مهم مصرف انرژي در هر كشوري در ساختمان ها و مساكن مي باشد. بطوري كه 30 تا 35 درصد از كل انرژيمصرفي هر كشوري به امر سرمايش و گرمايش خانه ها اختصاص دارد. امروزه مصرف زياد انرژي هاي فسيلي مشكلات فراواني را مخصوصاً در مورد آلودگي محيط زيست به همراه دارد. بنابراين جستجوي راه حل هاي گوناگون براي كاهش مصرف انرژي هاي فسيلي بايد در رأس برنامه هاي كشورها قرار گيرد. يكي از موارد مهم صرفه جوئي در مصرف انرژي،كاهش مصرف آن در ساختمان ها مي باشد ، بطوري كه در صورت توجه به عناصر اقليمي در ساختمان ها، متناسب با اقليممناطق مختلف مقدار زيادي از مصرف انرژي كاسته خواهد شد. توجه به عناصر اقليمي مانند (تابش، دما، نوسان دما، بادو…) در احداث ساختمان ها از موضوعات مهم مورد توجه در اين تحقيق است. در نهايت انسان، بعنوان خالق فرهنگ،علاقه ويژه و رابطه تنگاتنگي با مخلوق خوددارد؛ باتمام وجود به آن عشق مي ورزد و با كمال ميل و خرسندي همه چيزخود را در راه رشد، تعالي و بالندگي اش نثار و قرباني مي كند و تمام نيرو و تدبير خود را براي جلوگيري از انحطاط وسقوطش بكار مي گيرد.