ارزيابي سيماي شهري از نگاه شهروندان استفاده كننده . مطالعه موردي: منطقه يك تهران (خيابان شهرداري)

در يك قرن اخير با رشد روز افزون شهرنشيني و پيامدهايي كه صنعت در زندگي شهرهاي ما به همراه داشته ؛ شاهد از بين رفتن سيماي شهري و شكل گيري شتاب زده و نسنجيده فضاهاي عمومي بوده ايم. اين پژوهش سعي در بررسي كالبدي اينگونه عوامل و مشكلات بر روي شهروندان منطقه يك خيابان شهرداري را دارد و به بررسي خصوصيات سيماي شهري در فضاهاي عمومي و ارائه نكات موثر در بهبود وضعيت موجود مي پردازد. در اين پژوهش با استفاده از روش ميداني متغيرهاي تحقيق مورد بررسي قرار گرفته است و جامعه آماري؛ كليه افرادي هستند كه با سيماي نامناسب شهري در محدوده خيابان شهرداري و بازار تجريش مواجه هستند؛ كه از بين آنها 180 نفر مورد پرسشگري مستقيم از طريق پرسشنامه قرار گرفته است. نتايج تحليلي در اين تحقيق حاكي از آن است كه شاخص هاي جنسيت و سن از ميان ويژگيهاي فردي و شاخصهاي مطلوبيت اجتماعي و كالبدي بر ميزان رضايتمندي مردم از سيماي شهري تاثيرگذار است. در آخر سعي بر آن است كه گفته ها و نيازهاي شهروندان در جهت بهبود وضعيت موجود با استفاده از مدل سه بعدي به عنوان مصداق عيني بر اساس امكان سنجي سايت و يافته ها در محدوده مورد نظر به تصوير كشيده شود.