اثر قطر سوراخ بر ظرفيت باربري نهايي دال هاي هالوكور از روش اجزاي محدود

The effect of hole diameter on the hollow core slabs ultimate bearing capacity through finite element method

در سال هاي گذشته، مطالعات وسيعي بر روي اعضاي باربر و اصلي ساختمان هاي بتن مسلح مانند تيرها، ستون ها و دال هاي بتني در برش، خمش و حتي پيچش به منظور تعيين ظرفيت باربري نهايي آنها انجام گرفته است. يكي از انواع دالها، دال بتني هالوكور مي باشد كه با وجود تحقيقات گسترده در زمينه هاي مذكور، در اين مورد از دال هاي بتني، فعاليت تحقيقاتي كمتري انجام شده است. همچنين تأثير اندازه قطر سوراخ دال هاي هالوكور در ميزان حجم بتن ريزي، وزن دال و به تبع آن كل سازه ، همچنين هزينه هاي اجرا و در نهايت ظرفيت باريري نهايي دال هاي هالوكور موضوعي اساسي و غير قابل اجتناب مي باشد. لذا با توجه به اهميت موضوع فوق الذكر، در اين مقاله به بررسي اثر قطر سوراخ بر ظرفيت باربري نهايي دال هاي هالوكور از روش اجزاي محدود پرداخته شده است. بدين منظور، ابتدا دال بتني هالوكور در نرم افزارANSYS مدل سازي شده و سپس جهت صحت سنجي مسأله، بامدل آزمايشگاهي موجود مقايسه شده است. پس از انجام صحت سنجي، به تغيير در پارامتر قطر سوراخ پرداخته شده و نتايج بدست آمده مورد بررسي قرار گرفته است. لازم به ذكر است كه اين تغييرات بر روي چهار دال هالوكور به طول هاي 5/ 1، 4، 6 و 9 متر اعمال شده كه اين بررسي ها نشان داده اند، به جهت كم كردن وزن دال و استفاده بهينه در مقاطع، مي توان از دال با حداكثر قطر سوراخ استفاده نمود. دليل اين موضوع تغيير نكردن ظرفيت باربري نهايي دال هالوكور با كاهش قطر سوراخ مي باشد. به عبارت ديگر با كاهش قطر سوراخ در دال هاي مجوف ظرفيت باربري نهايي آن افزايش پيدا نمي كند.