بررسي و مقايسه نتايج حاصل از آزمايش مقاومت فشاري سه محوره بر روي بتن پيش آكنده و بتن معمولي

بتن پيش آكنده نوع منحصر به فردي از بتن است كه از بتن معمولي متفاوت مي باشد. در بتن معمولي، تمام مواد تشكيل دهنده ي بتن با يكديگر مخلوط مي شوند و سپس درون قالب ريخته مي شوند، با اين حال، در بتن پيش آكنده ابتدا ذرات درشت دانه(شن) درون قالب قرار داده مي شوند. پس از آن فضاهاي خالي موجود بين ذرات درشت دانه از طريق تزريق مخلوط ويژه ملات سيماني پر مي شوند. روش بتن پيش آكنده از لحاظ اقتصادي نيز به صرفه مي باشد زيرا 60% مواد (سنگدانه هاي شن) مستقيم درون قالب قرار داده مي شوند و تنها 40% مواد (ملات) از طريق مخلوط كردن و تزريق به بتن اضافه مي شود. انتخاب نوع و اندازه سنگدانه يك جنبه كليدي است زيرا خواص مكانيكي بتن پيش آكنده را تحت تأثير قرار مي دهد. اين نوع بتن در پروژه هاي فراواني از جمله سازه هاي بتني زير آب، سدهاي بتني حجيم، سازه هاي بتن آرمه و بازسازي سازه هاي بتني با موفقيت به كار رفته است. اين بتن به علت نحوه ي منحصر به فرد اجراي خود كه مزيت هاي فني مختلفي را ارايه كرده است، برجسته شده است. قرار دادن سنگدانه هاي شن درون قالب قبل از اين كه ملات به آن اضافه شود، امكان استفاده از سنگدانه هاي شني كه در بتن معمولي مشكل ايجاد مي كنند را فراهم مي نمايد. به طور مثال، فرآيند توليد بتن پيش آكنده اين بتن را به يكي از تكنولوژي هاي مناسب جهت ساخت نيروگاه هاي هسته اي تبديل كرده است. علاوه بر اين بتن پيش آكنده به علت توليد حرارت هيدراتاسيون كم و تغيير حجم كم نسبت به بتن معمولي، پتانسيل بالايي براي استفاده در بتن ريزي سدهاي بتني حجيم دارا مي باشد. در اين پژوهش پارامترهاي ژئومكانيكي بتن پيش آكنده توسط آزمايش مقاومت فشاري سه محوره، مورد بررسي قرار گرفته است و با بتن معمولي مقايسه گرديد. آزمايش مقاومت فشاري سه محوره، شامل تعيين پارامترهاي مقاومتي بتن با شبيه سازي شرايط واقعي آن در محل، تعيين مقاومت فشاري بتن در فشارهاي جانبي متفاوت، تعيين پارامترهاي كشساني بتن و تعيين مقاومت برشي بتن در فشارهاي عمودي متفاوت مي شود. بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش زاويه اصطكاك داخلي بتن پيش آكنده از بتن معمولي بيشتر مي باشد. همچنين تنش انحرافي در بتن پيش آكنده با ذرات شن ريز، از بتن معمولي بيشتر مي باشد.