مكان يابي بهينه پاركينگ هاي شهري با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (مطالعه موردي شهر مريوان–استان كردستان)

با توسعه روزافزون شهري و افزايش ترافيك، آلودگي هوا و صوتي، ازدحام و شلوغي، معضل كمبود محل توقف وسايل نقليه بخصوص در مناطق مركزي شهرها، گريبان گير اكثر شهرهاي كشور مي‌باشد . در شهر مريوان نيز عدم ايجاد پاركينگ‌هاي كافي همزمان با توسعه معابر و مكان نامناسب آن ها ، باعث معضلاتي در سيستم حمل و نقل و ترافيك شهري شده است و نياز به افزايش ظرفيت معابر، مكان يابي محل‌هاي مناسب براي احداث پاركينگ‌هاي غيرحاشيه‌اي را در جهت كاهش ميزان توقف‌هاي حاشيه اي در اين شهر ضروري ساخته است. لذا با اعمال ضوابط و معيارهاي مؤثر در مكانيابي پاركينگ ها همچون فاصله از مراكز جاذب سفر، شبكه معابر، هزينه تملك زمين و شعاع دسترسي و كاربري‌هاي مناسب احداث پاركينگ و...، سعي شده است كه محل‌‌هاي بهينه براي احداث پاركينگ در منطقه مطالعاتي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) مشخص شود . روش پژوهش براساس ماهيت توصيفي- تحليلي مي‌باشد. مدل بكار گرفته شده در اين پژوهش،مدل تحليل سلسله مراتبي(AHP)مي‌باشد كه تمام پارامترهاي بكارگرفته شده با روش همپوشاني وزني و مقايسه دو به دو اولويت بندي شده اند كه تراكم جمعيت خالص با وزن 1519/ 0 در بالاترين اولويت و دسترسي بر اساس عرض معبر با ارزش 0205/ 0 در پايين‌ترين اولويت قرار گرفتند. نتايج حاصل از اين پژوهش بيانگر مكان يابي نسبتاً نامناسب پاركينگ هاي عمومي موجود در شهر مريوان مي‌باشد. كه در افق طرح مكان هاي جديد پيشنهاد شد