ارزيابي نقش طراحي شهري و نماي شهري در ساماندهي بافت فرسوده (نمونه موردي محور هاشمي محدوده خيابان جيحون تا يادگار امام)

مقوله منظر شهري بعنوان يك مبحث بين رشته اي كه تحت تاثير رشته هاي معماري، طراحي شهري، برنامه ريزي شهري، معماري منظر، طراحي محيط، روانشناسي محيط و تعدادي ديگر از رشته هاي وابسته مطرح ميباشد، جايگاه خاصي در عرصه هاي متفاوت پيدا نموده است. اهميت منظر شهري از اين جهت ميباشد كه كليت شهر را بعنوان يك متن آشكار نموده و امكان قرائت و خوانش اين متن را فراهم مينمايد. و تنها در پناه منظر شهري است كه ابعاد ناملموس حيات مدني، مثبت و يا منفي را ميسر ميسازد. در اين پژوهش با بررسي نظريه ها و تعاريف و مفاهيم ابتدا راهكارهاي پيشنهاد شده از سوي طراحان و معماران و انديشمندان در حوزه طراحي شهري و منظر شهري را مورد بررسي قرار داده و سپس تلاش بر آن است تا راهكار هايي را كه مي توان در رابطه با طراحي شهري و منظر شهري در ساماندهي بافت فرسوده محور هاشمي دخيل نمود را مورد بررسي قرارداده و به چارچوبي معين جهت ساماندهي بافت اين محور هم از لحاظ كالبدي و هم از لحاظ نماي شهري دست يابيم.