مقايسه ي معماري سنتي و مدرن ايران در دهه 1970ميلادي (با بررسي نمونه موردي برج آزادي)

معماري معاصر دوره اي جديدي از تاريخ معماري جهان است،كه در واقع براي فرار از سنت گرايي و تقليد از آداب و رسوم گذشتگان پديد امده است. مقايسه ي معماري سنتي و مدرن اين دوره در ايران به ما كمك مي كند تا بفهميم كه اين تجدد گرايي موفق بوده است يا خير و براي آن هويتي در نظر گرفته مي شود؟ مي توان گفت اين معماري كه ريشه در غرب دارد توانسته در آنجا با موفقيت عمل كرده و با در نظر گرفتن رقابت ها و اختلافات فكري شديد، هويتي براي خود پيدا كند. اما در ايران گاهي با ورود ناقص اصول و اهداف و بد فهمي اين موضوع، نه تنها باعث فراموشي سنت هاي معماري اسلامي ايراني شده، بلكه باعث بحران هويت در سازه هاي معماري اين مرز و بوم نيز گشته است. گاهي بهتر است كه براي برگرداندن هويت مناسب معماري معاصر در ايران توجه بيشتري به اهداف اصلي اين معماري داشته باشيم كه با مطالعه ي بيشتر در اين زمينه، درست فهميدن و درست تفهيم كردن آن به مخاطب قابل دسترسي است. اما نمونه هايي نيز در ايران وجود دارد كه به خوبي به اهداف معماري مدرن رسيده اند. برج آزادي مثال خوبي از تركيب اين دو معماري است كه به خوبي توانسته است به منظور معماري مدرن در ايران دست پيدا كند. در اين تحقيق با استفاده از روش توصيفي تحليلي و بررسي برج آزادي به عنوان تلفيق معماري هخامنشي –ساساني –اسلامي با معماري مدرن توانستيم تصوير خوبي از پاسخ به اين مسأله بيابيم.