بررسي رضايت مردم از كيفيت خدمات رساني سيستم حمل ونقل عمومي - بطور اخص تاكسي (مطالعه موردي: شهر شيراز)

رشد شتابان شهرها همراه با افزايش سريع وسايل حمل ونقل موتوري به ويژه اتومبيل و استفاده زياد از آن در شهرهاي كشور بويژه شهر شيراز باعث بروز مشكلات متعددي همچون آلودگيهاي شديد زيست محيطي، تراكم هاي ترافيكي ، مصرف بيش از حد انرژي، ناامني مسيرها و تصادفات شده است.براي كاهش و رفع مشكلات مذكور سامانه حمل و نقل عمومي به عنوان سيستمي توانمند توسط مديران شهري راه اندازي شده است. هدف از انجام اين پژوهش بررسي ميزان رضايت شهروندان از سيستم حمل و نقل عمومي (بطور اخص سيستم تاكسيراني) و ارزيابي عملكرد اين سيستم در شهر شيراز ميباشد. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي( غير آزمايشي) و با استفاده از تكنيكهاي مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه است. جامعه آماري پژوهش را كليه شهروندان شهر شيراز تشكيل مي دهند. با استفاده از روش نمونه گيري تحقيقات غير آزمايشي و با استفاده از فرمول كوكران نمونه قابل تعميم ۳۵۰ نفر برآورد گرديد، تجزيه و تحليل آماري با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. سيستم تاكسيراني با توجه به نتايج بدست آمده به دليل هزينه بالا ، نبود امنيت و راحتي در داخل تاكسي چندان نتوانسته است موجبات رضايت شهروندان را فراهم نمايد. مولفه هاي انتظار براي تاكسي ( 27/ 3 درصد) بيشترين رضايت و راحتي و ميزان امكانات تاكسي (91 /1 درصد) كمترين رضايت را در ميان مسافران به خود اختصاص داده اند. يافته ها حاكي از آن است كه شهروندان شيرازي داراي رضايت نسبي(76/ 2 درصد) از خدمات رساني تاكسيراني در اين شهر مي باشند.