بررسي استفاده از مدل هاي يادگيري در افزايش بهره وري نيروي انساني شاغل در صنعت ساخت و ساز كشور

به طور كلي امروزه، همزمان با تغييرات محيطي، مديريت سازمان ها نيز شكل جديدي به خود گرفته است. بدون شك سازمان ها نه تنها مي خواهند در آينده پابرجا بمانند، بلكه خواهان حفظ قدرت رقابت نيز مي باشند. همچنين قابليت يادگيري زيربناي ايجاد تحول است و به منظور روانسازي تغيير، ارتقاي سطح قابليت يادگيري سازمان، ضروري است هدف اصلي دراين تحقيق پياده سازي مفهوم قابليت يادگيري و غني سازي اين مفهوم در افزايش سطح بهره وري پرسنل در پروژه هاي ساخت و ساز مي باشد.روش انجام پژوهش تركيبي از پرسشنامه و انجام تست هاي آماري به همراه روش تاپسيس مي باشد. با توجه به نتايج تحليل پرسشنامه ها توانمندسازي كاركنان ، مشاركت كاركنان ، سبك رهبري، انگيزه كاري و يادگيري گروهي به عنوان مهمترين عوامل بهره وري مشخص گرديدند. با استفاده از روش تاپسيس و همچنين معيارهاي شناسايي شده از پرسشنامه، ايده ال ترين مدل يادگيري در افزايش بهره وري نيروي انساني،مدل يادگيري سطح سازماني حاصل گرديد