نقد و بررسي مسائل حوزه پرورشي در نظام تعليم و تربيت از منظر خودآگاهي فلسفي

امروزه نظام تعليم و تربيت در جوامع مختلف، به دليل نقش والاي خود در پرورش انسان از منظرهاي متفاوتي مورد تحليل قرار گرفته است. فيلسوفان تعليم و تربيت نيز به فراخور انديشه خود در بُعد تربيت انسان سخن گفته¬اند. ضرورت پرداختن به اين مسأله از جهت هدفي است كه در حوزه¬ي پرورشي دنبال مي¬شود. با اين وصف، پس از بررسي مسائل مذكور به¬نظر، نزديك شدن به خودآگاهي فلسفي مي¬تواند راهگشاي مشكلات حيطه پرورشي باشد و مبنايي نظري براي پژوهش حاضر فراهم آورد. در اين پژوهش، خودآگاهي فلسفي را مي¬توان به مفهوم نگرش عميق به كار گرفت. از اين¬رو پرسش¬هاي پژوهش عبارتند از: 1- چالش¬ها و مسائل حوزه پرورشي چه هستند؟ 2- منظور از خودآگاهي فلسفي چيست؟ 3- دلالت¬هاي خودآگاهي فلسفي براي حوزه پرورشي در نظام تربيت كنوني چيست؟ پژوهش حاضر كيفي است. پژوهش¬گران به روش تحليلي – استنتاجي به بررسي و تحليل مسائل حوزه پرورشي پرداخته اند. سپس يافته¬هاي پژوهش استنتاج و بيان گرديده است.

The education system in various countries Because of their great role in human development is analyzed from different perspectives. Philosophers of education also according to their thoughts have spoken in later human education. The need to address the issue of a goal to be pursued in the field of training. However, after examining these issues seems to be approaching philosophical consciousness can not address the problems of breeding area and. This study provides a theoretical basis for this. In this study, philosophical consciousness can be used to sense deep insight. So the research questions are: 1. What are the challenges and issues in the field of training? 2. What is the purpose of philosophical consciousness? 3. consciousness philosophical implications for the field of breeding What is the current educational system? This study is qualitative. Researchers analysis - inferential analysis of the issues have been farmed areas. The findings and conclusions stated.