آموزه‌هاي تربيتي نوعمل‌گرايي در ديدگاه رورتي و امكان بهره‌گيري از آن در نظام آموزشي ايران

Neopragmatism cultural teachings based on Rorty ideas and the possibility of its use in Iranian educational system

در طول تاريخ سؤالاتي اساسي در زمينه تحول در نظام‌هاي رسمي تعليم و تربيت، همواره از طرف فلاسفه و به ‏تبع آنان از سوي روانشناسان مطرح شده است. يك مكتب فلسفي كه در قرن بيستم نظام‏هاي آموزشي را در حوزه‌ي تعليم و تربيت تحت تأثير قرار داد، عمل‌گرايي است كه با گسترش مرزهاي دانش در عصر حاضر، به علت ناكارآمدي برخي آموزه‌هاي آن، فلاسفه و انديشمندان به تجديد نظر در آراء فلسفي و تربيتي و آموزه‌هاي آن پرداختند و برخي از مضامين آن‌را متحول نمودند؛ از جمله سردمداران تحول در عمل‌گرايي، ريچارد رورتي است كه خود را پيرو ديويي (از پايه‌گذاران عمل‌گرايي) مي‌داند، اما در برخي از اصول، راه خويش را از وي جدا نموده و ديدگاهي به نام «نوعمل‌گرايي» عرضه نموده است كه آن‌را گونه‌ي تصحيح شده‌ي عمل‌گرايي مي‌نامد. پژوهش حاضر با راهبرد كيفي و با راهكار مطالعات كتابخانه‌اي و با رويكرد تحليلي- انتقادي: الف) توصيفي تحليلي در مورد اصول و آموزه‌هاي تربيتي از ديدگاه رورتي با استفاده از منابع دست اول ارائه مي‌دهد؛ ب) امكان بكارگيري اين ديدگاه را در نظام آموزشي ايران مورد بررسي و تحليل قرار مي‌دهد تا چنانچه ديدگاههاي بازسازي شده با فرهنگ و آموزه‌هاي ديني ما تعارضي نداشته باشد و در جهت نيل به اهداف تربيتي ما چالشي را ايجاد ننمايد، مورد استفاده قرار گيرد.

Along the history there have been fundamental questions by philosophers and psychologists about the evolution of formal learning (educational) and it’s most important aspect, i.e. learning- teaching elements. Pragmatism is a philosophical school that was founded in the 20th century and has influenced teaching-learning ideas greatly. This school of thought has revised the philosophical and cultural teachings and changed some of them regarding the developments of science borders in contemporary years. One of the principal advocates of evolutionary ideas in pragmatism is Rorty that has similar ideas to Dewey (one of the founders of pragmatism), nut differs in some ways. His ideas are named new pragmatism after his separation from Dewey’s ideas. The present study tries to shed a light on a) analytical- descriptive ideas of Rorty and his philosophical hypotheses using first-hand sources, and b) possibility of application of Rorty’s ideas in Iranian learning environments regarding its different cultural and philosophical aspects. The study has a critical- analytical approach to his ideas.