آموزش انشاءنويسي برمبناي مفهوم تراژدي در هرمنوتيك فلسفي هانسگئورگگادامر

هدف اين تحقيق پرداختن به موضوع انشاءنويسي بر مبناي مفهوم تراژدي در هرمنوتيك فلسفي هانس گئورگ گادامر است. روش تحقيق تحليلي استنتاجي از نوع پژوهش هاي كيفي است. در اين تحقيق ابتدا به مباني نظري گادامر با تاكيد بر مفهوم تراژدي پرداخته شده است و بعد استلزامات اين ديدگاه براي آموزش انشاء نويسي آورده شده است. گادامر از فهم و پيش بايست هاي آن بحث مي كند و بعد از به چالش كشيدن روشمند سازي مكانيزم فهم بعنوان ارمغان عصر مدرنيته)و انسانهاي خودراي( ، توجه به مفاهيم اومانيستي را راهكار و تبيين گر فهم - - مي داند. وي، فهم را همچون حس تژادي دانسته كه انسان در تعامل آزاد با اثر هنري و بصورت آزاد و بدون مهار به آن دست مي يابد. در اين ميان با توجه به موارد فوق تربيت از بازآفريني به ساختن و به تبع آن انشاءنويسي از دوباره نويسي و بازنويسي به نوشتن بديع تغيير مي يابد. در واقع هرچند نوشتن مي تواند از افق فكري فراگير يا اثري خاص نشات بگيرد ولي تحت مهار نيست. مهاري كه مي تواند از سوي انسانها يا از سوي علوم كمي باشد.