نقش خودپنداره ي تحصيلي و تنظيم هيجان در پيش بيني اضطراب امتحان دانش آموزان دختر متوسطه ي دوره ي اول

مقدمه: اضطراب امتحان شامل تجربه ي ناخوشايند نگراني و هيجان پذيري در موقعيت هايي است كه فرد مورد ارزيابي قرار مي گيرد و ميزان بالاي آن عملكرد فرد را تحت تاثير قرار مي دهد. هدف: هدف از اين پژوهش بررسي نقش خود پنداره ي تحصيلي و تنظيم هيجان در پيش بيني اضطراب امتحان دانش آموزان دختر متوسطه دوره ي اول بود. مواد و روش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بوده و نمونه شامل 100 نفر از كليه-ي دانش آموزان دوره ي متوسطه اول شهر رشت در سال تحصيلي97-1396بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شده بودند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه ها ي خودپنداره ي تحصيلي يسن چن (2004)، تنظيم هيجان گراس-جان و اضطراب امتحان ابوالقاسمي و همكاران (1375) استفاده شد و داده ها از طريق آزمون هاي آماري همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون چند متغيري و نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شدند. نتايج: يافته ها نشان دادند كه اضطراب امتحان با خودپنداره ي تحصيليp 0/01, r=-0/35) (و تنظيم هيجان (P 0/01, r=-0/57)، رابطه ي معكوس دارد و 44 درصد از واريانس اضطراب امتحان توسط متغيرهاي خودپنداره ي تحصيلي و تنظيم هيجان تبيين مي شود. نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد كه توجه به باورها و ادراكات افراد در مورد توانمندي هايشان و توجه به توانايي تنظيم و كنترل هيجان در موقعيت هاي آموزشي جهت پيشگيري از اضطراب امتحان و ارتقاء سلامت روان دانش آموزان ضرورت دارد.