بررسي رابطه بين مؤلفه هاي تحول مثبت نوجوانان با راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي

هدف: هدف تحقيق حاضر بررسي رابطة تحول مثبت نوجوانان و راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي دانش آموزان و نيز رابطة مؤلفه هاي تحول مثبت نوجوانان و مؤلفه هاي يادگيري خودتنظيمي بود. روش: از بين دانش آموزان دورۀ دوم متوسطه شهر تهران، نمونه اي به حجم 400 ﻧﻔﺮ آزمودني با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي و ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﻃﺒﻘﻪاي انتخاب شد. دو پرسشنامة تحول مثبت نوجوانان آرنولد و همكاران (2014) و يادگيري خودتنظيمي پينتريچ و دي گروت (1990) كه قبلاً اعتبار و روايي آنها احراز شده بود، به روش گروهي و به وسيلة آزمودني ها تكميل گرديد. يافته ها: نتايج بررسي همبستگي پيرسون نشان داد كه اكثر مؤلفه هاي تحول مثبت نوجوانان (اعتماد به نفس، همكاري، ارتباط و شايستگي) و يادگيري خودتنظيمي (راهبردهاي شناختي، فراشناختي و مديريت منابع)، دو به دو با هم همبستگي دارند .(p 0/01) با اجراي رگرسيون چندگانه مشخص شد كه يادگيري خودتنظيمي به خوبي از طريق تحول مثبت نوجوانان قابل پيش بيني است. (p 0/01) ضرايب رگرسيون اعتماد به نفس و همكاري نيز معنادار بود. (p 0/01)