بررسي رابطه بلوغ عاطفي با صميميت زناشويي زنان متاهل مراجعه كننده خانه هاي سلامت مناطق مركزي شهر تهران سال 96*

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بلوغ عاطفي با صميميت زناشويي اجرا گرديده. تحقيق از نوع همبستگي چند متغيري بود. جامعه آماري مورد مطالعه زنان متاهل مراجعه كننده خانه هاي سلامت مناطق مركزي شهر تهران در تابستان 96 بود. كه با استفاده از نمونه روش نمونه گيري چند مرحله اي 200 نفر انتخاب شد. داده هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه بلوغ عاطفي ياشوير سينك و بهارگاوا و پرسشنامه صميميت زناشويي تامپسون و واكر، گردآوري شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها و بررسي رابطه بين متغير ها به دليل فاصله اي بودن شاخص هاي اندازه گيري و نرمال بودن توزيع داده ها، از روش هاي آماري تحليل رگرسيون چند متغيري و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. يافته هاي نتايج حاكي از آن است كه بين بلوغ عاطفي و صميميت زناشويي در سطح خطاي 001/0 رابطه معنادار منفي وجو دارد يعني هراندازه نمرات بلوغ عاطفي بالاتر باشد صميميت پايين تر است همچنين بين متغيرهاي پيش بين به ترتيب عدم ثبات عاطفي با بتاي 23/0 و ناسازگاري با بتاي 4/0بيشترين سهم را در تبيين تغيرات صميميت دارد. اين بدان معناست كه از ميان مولفه هاي بلوغ عاطفي، عدم ثبات عاطفي و ناسازگاري بيشترين سهم را در پيش بيني صميميت زناشويي دارند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه متغيرهاي پژوهش با يكديگر همبستگي معناداري دارند و پيش بيني صميميت زناشويي بر اساس مولفه هاي بلوغ عاطفي امكان پذير است.