شيوع، شدت و عوامل زمينه‌ساز رفتارهاي پرخطر ميان نوجوانان شهر مشهد

پژوهش حاضر به منظور بررسي ميزان شيوع، شدت و عوامل زمينه‌ساز رفتارهاي پرخطر ميان نوجوانان شهر مشهد در قالب پژوهش توصيفي- همبستگي انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش را دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه نواحي هفتگانه مشهد در سال تحصيلي1396- 1397 تشكيل دادند. تعداد نمونه مورد مطالعه در اين پژوهش 382 نفر بود كه با استفاده از جدول كرجسي- مورگان به دست آمد. در انتخاب نمونه از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي دو مرحله‌اي استفاده شد. آزمودني‌ها پرسشنامه هاي اطلاعات جمعيت‌شناختي، مهارت‌هاي زندگي و مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني را تكميل نمودند. داده‌ها با استفاده از شاخص‌هاي آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد ميزان شيوع رفتارهاي پرخطر در پسران بيشتر از دختران مي‌باشد. شايع‌ترين رفتارهاي پرخطر عبارتند از گرايش به رابطه با جنس مخالف، رابطه و رفتار جنسي، رانندگي خطرناك و خشونت. در اين ميان گرايش به رانندگي خطرناك و رابطه با حنس مخالف شدت بيشتري دارند. ميان متغيرهاي جمعيت‌شناختي جنسيت، رشته تحصيلي، تحصيلات مادر با رفتار پرخطر رابطه وجود دارد. همچنين ميان برخورداري از مهارت‌هاي زندگي با رفتارهاي پرخطر رابطه معنادار وجود دارد.