نقش مدرسه در كنترل آسيب هاي اجتماعي

اين پژوهش با هدف مطالعه نقش مدرسه در كنترل آسيب هاي اجتماعي انجام شده است. مدرسه، پس از خانواده كانون اصلي تربيت و شكل گيري اخلاقي و علمي دانش آموزان است كه بيشتر ساعات خود را در آن مي گذرانندو به همين دليل در صورتي كه سيستم آموزشي در جهت تربيت اخلاقي، فرهنگي و پيشگيري علاوه بر تربيت علمي كودكان و نوجوانان كوشا باشد، مي توان به كنترل آسيب هاي اجتماعي از همين سنين كمك كرد. از آنجايي كه كودكان و نوجوانان در فضاي واقعي و مجازي در معرض انواع مخاطرات قرار دارند و آنچه به عنوان آسيب هاي اجتماعي ممكن است ايشان را تهديد كند در وهله ي نخست در فضاي زندگي واقعي ايشان پديدار مي شود كه خود نيازمند برنامه ريزي هوشمندانه نهادهاي ناظر بر آموزش مي باشد و لذا همواره نيازمند پژوهش هاي زيادي بوده است. اين پژوهش از نوع مطالعه مروري بر پژوهش هاي انجام شده در اين حوزه مي باشد كه بر اساس اين تحقيقات تحليلي از نقش مدارس و سيستم آموزشي آنها در كنترل انواع آسيب هاي اجتماعي ارائه كرده است. به طور كلي نتايج پژوهش نشان داده است كه مدرسه پس از خانواده تاثيرگذار ترين نهاد اجتماعي بر كودكان و نوجوانان در سنين آموختن و يادگيري مي باشد و نهادينه كردن اين آموزش هاي از اين سن تاثير زيادي بر كنترل خشم، پيشگيري از اعتياد به مواد مخدر، بزهكاري، انواع آسيب هاي نو ظهور شبكه هاي اجتماعي و اينترنت و غيره در همه جوامع از جمله كشور ما دارد.