بررسي رابطه حمايت اجتماعي ادراك شده و درگيري تحصيلي با هدف هاي پيشرفت دانش آموزان شهر كرمان

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه حمايت اجتماعي ادراك شده و درگيري تحصيلي با هدف هاي پيشرفت دانش آموزان انجام شده است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بوده كه جامعه آماري آن شامل كليه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر كرمان بوده كه با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي تعداد 102 نفر به عنوان نمونه انتخاب، و مورد بررسي قرار گرفت. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه12 سوالي حمايت اجتماعي ادراك شده زيمت، داهلم و فارلي (1988)، پرسشنامه 25 سوالي درگيري تحصيلي پينتريچ و دي گروت (1990) و پرسشنامه 12 سوالي هدف هاي پيشرفت اليوت و مك گرگور(2001) مي باشد. روايي پرسشنامه ها از نوع محتوايي و پايايي آنها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ برآورد شده است. براي تحليل آماري داده ها از آمار توصيفي و آمار استنباطي شامل آزمون ضريب همبستگي پيرسون، آزمون تحليل رگرسيون، آزمون t تك گروهي، آزمون t مستقل و آزمون تحليل واريانس يك طرفه استفاده شده است. نتايج آزمون ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين حمايت اجتماعي ادراك شده با هدف هاي پيشرفت دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنين بين درگيري تحصيلي با هدف هاي پيشرفت دانش آموزان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. نتايج آزمون رگرسيون نشان داد كه حمايت اجتماعي ادراك شده قادر به پيش بيني هدف هاي پيشرفت دانش آموزان مي باشد. نتايج آزمونt تك گروهي نشان داد كه دانش آموزان شهر كرمان به صورت كلي (دختر و پسر) در حمايت اجتماعي ادراك شده، درگيري تحصيلي و هدف هاي پيشرفت از ميانگين بالايي برخوردارند. نتايج آزمون t مستقل نشان داد كه بين حمايت اجتماعي ادراك شده، درگيري تحصيلي و هدف هاي پيشرفت دانش آموزان دختر و پسر شهر كرمان تفاوت معناداري وجود ندارد. و نيز نتايج آزمون تحليل واريانس يك طرفه نشان داد كه بين هدف هاي پيشرفت برحسب پايه تحصيلي دانش آموزان تفاوت معناداري وجود دارد. اما بين حمايت اجتماعي ادراك شده برحسب پايه تحصيلي دانش آموزان تفاوت معناداري مشاهده نشد.