نقش دين در تحول اخلاقي دانش آموزان با تاكيد بر آراي هابرماس

مقدمه و هدف: شايد بتوان دوران دانش‌آموزي را مهمترين زمان براي ايجاد تحول اخلاقي در فرد دانست. اصل وجود رابطه بين دين و اخلاق شايسته، مساله اي است انكارناپذير، به گونه اي كه هر چه بر اطلاعات ديني انسان افزوده‌تر‌ گردد، باالطبع آگاهي وي نسبت به اعمال صالحه بيشتر شده و از نتايج منفي اعمال ناپسند خود بيش از پيش واقفتر خواهد شد. هدف از انجام اين تحقيق بررسي نقش دين در تحول اخلاقي دانش‌آموزان با تاكيد بر نظريات هابرماس است. مواد و روش ها: در اين مقاله كه به روش مروري ارائه ميگردد، سعي ميشود تا با تاكيد بر نظريات جديد هابرماس اين مساله مورد بررسي قرار گيرد كه آيا دخالت دين در تحول اخلاقي فرد، حداكثري است؟ و آيا اين مسئله امري كلي است ؟ نتايج: هابرماس در نظريه پست سكولاريسم خويش پس از به چالش كشيدن سكولاريسم، نقش مذهب در زندگي فردي را به بحث ميگذارد. وي در آخرين آثار و مقالات خود راجع به دين، پس از تعديل مواضع گذشته‌اش، به بررسي نقش دين در معنا بخشي به زندگي پرداخته و دين را داراي قابليتي فوق ‌العاده در عرصه اخلاقيات دانسته است. نتيجه گيري: با تاكيد بر نظريات جديد هابرماس نقش دين در تحول اخلاقي محرز ميگردد، البته در زمينه تاثير گذاري دين بر تحول اخلاقي چالشهايي نيز بيان شده است كه ميتوانيم از مواردي چون ، عدم التزام به اخلاق در بين برخي دينداران و عدم پاسخگويي اخلاق ديني بر برخي از مقتضيات زمان نام برد.