پيش بيني تاب آوري تحصيلي بر اساس عوامل پنجگانه شخصيت و احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان سال سوم متوسطه شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني تاب آوري تحصيلي بر اساس عوامل پنجگانه شخصيت و احساس تعلق به مدرسه در جامعه آماري دانش آموزان سال سوم متوسطه شهر تهران و در نمونه اي به حجم 385 نفر كه به روش تصادفي انتخاب شدند، اجرا شد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي كمي، كاربردي و از لحاظ روش توصيفي- همبستگي است. براي گردآوري اطلاعات، از پرسشنامه استاندارد تاب آوري تحصيلي مارتين و مارش (2006)، پرسشنامه پنج عاملي شخصيتيNEO و پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه گودناو (1993)، استفاده شده است. داده ها با روش هاي توصيفي، تحليل رگرسيون چند متغيره و ضريب همبستگي پيرسون تحليل شده است. يافته حاكي از آن است كه فرضيه اصلي پژوهش مبني بر اينكه ويژگي هاي شخصيتي و احساس تعلق به مدرسه توان پيش بيني تاب آوري تحصيلي را دارند با اطمينان 99 درصد تأييد مي شود. اما احساس تعلق به مدرسه به تنهايي سهم معناداري در تبيين يا پيش بيني تاب آوري تحصيلي ندارد. همچنين بين عوامل پنجگانه شخصيتي و تاب آوري تحصيلي در دانش آموزان سال سوم متوسطه رابطه وجود دارد. مؤلفه هاي عضويت، احترام و نمره كل احساس تعلق به مدرسه با تاب آوري تحصيلي رابطه مستقيم و معنادار دارند . اما مولفه ادراك پذيرش با تاب آوري تحصيلي رابطه معناداري ندارد.