رابطه ديني و بهداشت رواني دانش آموزان دوره متوسطه آموزش و پرورش منطقه 8 شهر تهران

هدف از انجام اين تحقيق بررسي رابطه باورهاي ديني با سلامت رواني دانش آموزان دوره متوسطه آموزش و پرورش منطقه 8 شهر تهران مي باشد.اين تحقيق از نوع تحقيقات توصيفي به روش همبستگي مي باشد جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه دانش آموزان دوره متوسطه منـطقه 8 آموزش و پرورش شهر تهران در سـال تحصيلي 91-1390 مي باشد. نمونه آماري به صورت تصادفي ساده از جامعه آماري حدود 24872 نفري بر اساس جدول مورگان 296 نفر انتخاب شده است. در اين راستا از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ و پرسشنامه محقق ساخته باورهاي ديني استفاده شده و براي تجزيه و تحليل داده ها نيز از روش هاي آمار توصيفي (ميانگين و درصد فراواني) و استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون) استفاده شده است و ضريب پايايي اين پرسشنامه با استفاده از روش آلفاي كرونباخ در نرم افزارSPSS مورد محاسبه قرار گرفت كه ميزان آن در سلامت رواني 84/0 و در باورهاي ديني 78/0 به دست آمده. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه هر چه افراد از باورهاي ديني بيشتري برخوردار باشند علائم جسماني و افسردگي آن ها كمتر است. اما بين اضطراب و كاركردهاي اجتماعي و باورهاي ديني رابطه معناداري مشاهده نشد. يعني هرچه افراد از باورهاي ديني بيشتري برخوردار باشند علائم جسماني و افسردگي در آن ها كمتر مشاهده مي شود و هر چه افراد از باورهاي ديني بر خوردار نباشند اين علائم در آن ها افزايش مي يابد.