اثربخشي درمان پذيرش و تعهد بر اميد به زندگي دانش آموزان نوجوان بي سرپرست

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر اميد به زندگي دانش آموزان بي سرپرست شهرتهران انجام شد؛ اين پژوهش از نوع هدف كاربردي و از نوع داده‌ها، يك پژوهش كمي است. در اين پژوهش از روش نيمه آزمايشي و طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه آماري اين پژوهش را تمامي دانش آموزان بي سرپرست شهرستان تهران تشكيل داد دادند كه از اين جامعه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمايش و كنترل بصورت تصادفي جايگزين شدند. بعد از هماهنگي‌هاي لازم با مسئولان ، اجراي پژوهش شروع شد بدين ترتيب كه اول براي هر دو گروه (آزمايشي و كنترل) پيش‌آزمون اميد به زندگي اجرا شد، سپس جلسات درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در 8 جلسه براي گروه آزمايش اجرا شد اما براي گروه كنترل، هيچگونه مداخله اي اعمال نشد و بلافاصله بعد از اتمام مداخله آزمايشي براي گروه آزمايش و گروه كنترل پس‌آزمون پرسشنامه ها اجرا شد و در نهايت با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 به تحليل يافته‌ها پرداخته شد. نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه درمان پذيرش و تعهد اميد به زندگي دانش آموزان بي سرپرست را بهبود مي بخشد (p 0/001). بنابراين پيشنهاد مي شود كه مشاوران و درمانگران از اين روش بيش از پيش براي درمان دانش آموزان بي سرپرست بهره ببرند.