بررسي رابطه بين سبك‌هاي تفكر و راهبردهاي حل مسئله در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بندر امام خميني(ره)

چكيده: هدف از انجام تحقيق حاضر، بررسي رابطه بين سبك‌هاي تفكر و راهبردهاي حل مسئله در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بندر امام خميني بوده است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم بندر امام خميني در سال تحصيلي 96-95 به حجم 1200 نفر مي باشد كه از اين تعداد 263 نفر به عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب گرديد. براي جمع‌آوري اطلاعات، از پرسشنامه سبك‌هاي حل مسئله، كسيدي و لانگ و پرسشنامه سبك‌هاي تفكر استرنبرگ استفاده به عمل آمد. روايي ابزارهاي پژوهش به‌وسيله ضريب آلفاي كرونباخ و ضريب تنصيف تعيين شد. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش آمار توصيفي (فراواني و درصد) و آمار استنباطي (همبستگي پيرسون) استفاده گرديد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين سبك تفكر نوع اول با حل مسئله سازنده و غير سازنده به ترتيب وجود رابطه وعدم وجود رابطه مشاهده شد. بين سبك تفكر نوع دوم با حل مسئله سازنده و غير سازنده به ترتيب وجود رابطه وعدم وجود رابطه مشاهده شد. همچنين بين سبك تفكر نوع سوم با حل مسئله سازنده رابطه معنادار حاصل شد و با حل مسئله غير سازنده رابطه معنادار به دست نيامد.