شماره ركورد كنفرانس :
4172
عنوان مقاله :
توسعه محيط يادگيري براي مدرسه
پديدآورندگان :
قاسمي سيد علي s.alighasemi@yahoo.com كانديداي دكتري روانشناسي تربيتي دانشگاه علامه طباطبايي و مربي رسمي بين المللي ويليام گلسر , عبدي جمايران علي a.abdi6769@ut.ac.ir دانشجوي دكتري كارآفريني سازماني و مدرس دانشگاه تهران , حسيني الهه elahee.hosseini@gmail.com دانشجوي دكتري منابع انساني دانشگاه يزد , كريم پور مرجان marjankarimpour8@gmail.com كارشناسي ارشد روانشناسي تربيتي دانشگاه الزهرا
كليدواژه :
يادگيري , مدرسه , محيط آموزشي , دانش آموزان
عنوان كنفرانس :
چهارمين همايش ملي روان شناسي مدرسه
چكيده فارسي :
اكنون در عرصه‌اي قرار داريم كه حوزه‌ي يادگيري٬ به طور عمومي دستخوش تغيير و تحول گسترده‌اي شده‌است و يادگيرندگان انتظارات مختلفي از فرآيند يادگيري دارند. محيط يادگيري مفهومي است كه ريشه در تئوري‌هاي نوين يادگيري بويژه تئوري سازاگرايي دارد. محيط يادگيري بايد سازماندهي شود و دانش‌آموزان را تشويق به كسب تجربه همراه با احساسات متفاوت و بعضا شكست و نااميدي كند البته به گونه‌اي كه به آن٬ به عنوان يك تجربه يادگيري نگاه كنند. البته اين شرايط بايد در يك زمينه مساعد و مبتني بر زندگي واقعي فراهم شود. به گونه‌اي كه در آن زمينه كسب تجارب واقعي كه دانش‌آموزان در آينده به عنوان يك كارآفرين در محيط آشفته و همراه با عدم قطعيت كسب و كار با آن مواجه مي‌شوند٬ فراهم باشد. «يادگيري» يكي از مفاهيمي است كه بسيار مورد استفاده قرار مي‌گيرد و همه آن را مي‌شناسند ولي با اين وجود تعريف جامعي از آن وجود ندارد زيرا اين مفهوم تاريخچه غني و بسيار پيچيده‌اي دارد كه دربرگيرنده رويكردهاي متفاوتي در رابطه با درك و توضيح آن است. بنابرين اين بخش به بررسي تئوري‌هاي مربوط به يادگيري و اينكه چگونه اصطلاح «يادگيري» در خلال زمان جايگزين اصطلاح «آموزش» شده با رجوع به نظريات و آرا انديشمندان اين حوزه به روش مروري پرداخته است.
